شماره یازدهم، دیماه ۱۳۸۴ دسامبر 2005
»ازاین پس باید زنان ایران ساعت ۶ شب به خانه برگردند!«
سالهاست که شاهد ترسیم تصویری یک جانبه از ایران و اسلام در رسانه های غربی می باشیم. گویا بطور طبیعی گرایشی وجود دارد که بد را بدتر جلوه دهند. نگارنده ی این نوشته خودشاهد عینی یک تحریف مضحک در باره ی وضعیت زنان ایران دریکی از روزنامه های آلمانی بود:
شیرین عبادی در ملاقاتی با خبرنگاران در هامبورگ در پاسخ به این سؤال که آیا با تغییر رئیس جمهور وضعیت زنان ایران فرق کرده است گفت: »اخیراً وزیر ارشاد اسلامی در بخشنامه ای از زنان شاغل دراین وزرارتخانه و مؤسسات تابع آن خواسته است که ساعت ۶ شب به خانه رفته و به فرزندان خود رسیدگی کنند.« روز بعد در روزنامه ی »هامبورگر آبند بلت« و »دی ولت« این سخن به اینصورت گزارش شد: »شیرین عبادی از تصمیم جدید گروه بنیادگرا درایران سخت عصبانی است، چون طبق این تصمیم باید زنان ایران ساعت ۶ شب به خانه رفته و به شوهر و فرزندانشان رسیدگی کنند.« (آبندبلت، ۲۴ اکتبر، صفحه ی ۴). برگ سبز همان روز نامه ای به این روزنامه نوشته و به این تحریف فاحش اعتراض کرد. دراین نامه آمده است که خانم عبادی درهمان جلسه از خبرنگاران خواست که سفید را سفید تر و سیاه را سیاه تر جلوه ندهند و عین واقعیت ها را بنویسند. اگر دستور وزارت ارشاد عملی شود، شاید ۱۰۰۰ زن شاغل مشمول این قاعده شوند، درحالیکه درایران ملیون ها زن شاغل و غیر شاغل وجود دارد. باوجود این اعتراض خبرنگار روزنامه بر صحت نظر خود پافشاری کرده و به ما نوشت: آنچه نوشته بودیم نقل قول غیر مستقیم بود و نه عین گفتار خانم عبادی! در نامه ی بعدی ما، این ایراد مطرح شد که نقل قول غیرمستقیم هم باید پایه و اساسی داشته باشد و گویا این خبرنگار از اساسی ترین فنون گزارش نویسی بی اطلاع است.
بالاخره فشار دوستان و انتقال شکایت به سردبیرروزنامه، این نشریه را مجبور کرد که چند روز بعد اعتراض مارا در ستون »نامه ی خوانندگان« چاپ کند.
برهمین اساس هر روز صدها مورد از گزارش های غلط از رسانه های اروپا عبور کرده و به سرعت برق از طریق اینترنت به دور دنیا پخش میشود، بدون اینکه کسی متوجه بی اساس بودن آنها شود.
جهانگردانی که برای اولین بار به ایران میروند، هنگام بازگشت میگویند: آنچه ما شنیده بودیم، با آنچه دیدیم از زمین تا آسمان تفاوت داشت.
باید برای تحقق حقوق بشر، حق زنان و اقلیت ها، دور از خشونت مبارزه کرد و دین و دولت را در خدمت مردم قرار داد و نه مردم را در خدمت آنان، ولی گزافه گوئی، فحاشی و ترسیم جوی از وحشت دردی را دوا نمیکند.
هادی رضازاده